İsmet Develioğlu Şiirleri - Şair İsmet D ...

Sende olmayana gıpta et ama
Sakın hasetliğe dönmesin özün
Komşuna nimetin çoğunu iste
Rahman'a bakmayı hak etsin gözün.
***
Fitne-fesat ile arayı açma

Belli olmaz senin sağın ve solun
Karşıdan gelirsen değişsin yolun
İnşallah sen bizsiz besbeter olun
Görünme gözüme, görünme zalim.
***
Kabusun olurum gecelerine

Ecel ne an çalar bilinmez kapı
Ona göre yap sen hesap, kitabı
Azrail alırken sen sendeki canı
O zaman değildir tövbe zamanı.
*
İnişli, yokuşlu yollar geçersin

Ölümünden Altı Yıl Sonra Canım Anama

Bize emanet edip gitti babam anamı
Viran eyleme dedi evim, barkım, yuvamı
Anamın yaşı geçti, seksenlere dayandı
Dünyada dert kalmadı hep anama sıvandı.

Kan ile gözyaşları karıştı birbirine
Feryat, figanlar vurdu arş-ı ala üstüne
Yiğitler kulak verdi insanlığın sesine
Misak-ı Milli dendi sınırların ismine.
***
Kan ile alınanlar adet oldu bir zaman

Kalbimin icadı bir sevda için
Yandım, yandım, yandım. Kül oldum gardaş
Söyleye, söyleye usandı dilim
Artık dönmez oldu lal oldum gardaş
***
Behlül Dana gibi mank oldu kafam

Her tarafta tuzak, her taraf mayın
Gençlik ne eylesin çare söyleyin
Haysiyeti kalmamış ki bireyin
Ahlak gitti, edep gitti, ar gitti.
**
Elde şişe çeker halay başını

Gülüm (Gelinliğe)

BEN DEĞİLİM GÜLÜM. TERKEDİP GİDEN,
ARTIK DÖNSEN DE BOŞ. DÖNMESEN DE BOŞ.
YIKTIN HAYALİMİ, ÜMİTLERİMİ,
ARTIK OLSAN DA BOŞ. OLMASAN DA BOŞ.

Hatun hasta oldu ben ki ölmüşüm
Yaprak gibi sararmışım solmuşum
Sanki bir divane deli olmuşum
Ne hasta ol dostum, ne şifa ara
Allah'ım kimseyi düşürme dara.
***

Baharı beklerim bin bir ümitle
Sensizlik ıstırap, büyük bir çile
Yokluğunda boyun bükerim güle
Seviyorum seni ey kır çiçeği.
*
İncitmesin seni toynaklar, nallar