Bir dayım vardı,candan yürekten
Sohbeti seven.biz küçük iken
Severdi bizi,içinden gelen
Görünce güler,hayat çok erken
Kızı ve oğlu için yaşardı
Hayatını bak,nasıl adardı
Sevgi uğruna,memleketinden
Yıllarca ayrı,özlem duyardı
Yengelerin bak,yengesi oldun
İsmet dayıma,hayat olduydun
Yürekten sevip,aşka da doydun
Esme yengemi,unuturmuyum
Çok güzel evlat yetiştirdiniz
Fikret’ten ayrı,yiyemediniz
Birlikte durup,kızlara gittin
Hastalığından,acı çektiniz
Çok tatlı dilin,sohbet ederdin
Gençliğinde sen,boyun eğmezdin
Kaşını çatar,geri dönmezdin
Akrabaların sen,güvenci idin
Güçlü kuvvetli,zayıfı korur
Seni görenler,huzuru bulur
Sinirlenince,surat buruşur
İsmet dayım da,hayat doludur
Dünyanın hali,hastalanmışlar
Bu iki sevda,mutlu kalmışlar
Yüreklerde aşk,usanmamışlar
Seven kalpleri,kucaklamışlar
24.07.2008
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 24.7.2008 15:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dayıların dayısı ismet dayım Alibaz dayımın oğlu onada dayı derdim..hayatı mücadele ile geçti herşeyini dünyasını çocukların yaşamı için kurdu şu anda şeker hastesı ve diyalize giriyormuş öğrenince üzüldüm yengemde belinden platin takılmış bu,ikisi severek evlendiler ve Allah mutlu etsin...bu lşiir akılıma geldi yazmak
Hayatını bak,nasıl adadı
Sevgi uğruna,memleketinden
Yıllarca ayrı,özlem duyardı
Diline saglık
TÜM YORUMLAR (1)