yaşam
durakta beklediğin bir şehir içi otobüsü
değildir
yaşam
otobüsü beklediğin
Yeri durmadan değiştirilen eşya gibiyim
Gittikçe değersizleşiyorum sanki,
Korkarım bir gün
Hiç bir yer uygun görülmeyecek bana.
Oysa hep aynı yerde kalmalıydım ben
gidiyorum bu şehirden
ağır bir gece vakti
üşümüş sokak kedilerinden
bitmesi gerekenlerden
belki de
yeni bir hayalin peşinden,
her aşk
yeniden doğmak gibi hayata
keşfedilmemiş tabiata
ve
yeniden insana
zamana
şiir yazma hastalığım
yeniden nüksetti
yeniden döndüm sevdalı buluta
bahara saplandım
eskiden olduğu gibi
yeniden
şimdi sen
orada sen
beni düşünüyorsan
elinde sigaran
yüreğin feryat figan
kaç böcek türü bilirsiniz
yalnız
ya da kaç tür kuş tanırsınız
yalnız yaşayan
en güçlüsünden
Bulutlara dalmışım
Toprağa çömelip
Acılara durmuşum
Ve
Kokuşmamış insan sevdalarına
Ve
En kötü günlerimde yanımdaydın
Sen,
Artık ölsem de gam yemem...
Dünya döndükçe
Ben yaşadıkça
Sabah dışarıya çıktım bugün
Mevsim çıldırmış gibi kaçarcasına sonbahar
Tut tutabilirsen
Mevsim sonbahar gibi sonbahar
Belki inanmayacaksınız ama
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!