bir serçenin gözleriyle
bakarım,Ayşem, dünyay
çimlerin üzerinde
parlayan bir çiğ tanesi ışığıyla
' bakarım Ayşem dünyaya'
Sanma ki sanadır, gülüm, ezilen bu hayat...
Ağlamadım ki ağlarsam
Sana değil gözyaşım.
Beni sana iten,
Gözümde tanrısallaştıran:
ressam olup yar
çizsem resmini deniz üstüne
aydan bilinir
ağıt olup yar
çağırsam sensizliğimde
Yusuf ettin de genç yaşta kuyuya sattın
Yakup gibi kör olasın yaşın dinmesin
Beni İbrahim eyleyip ateşe attın
Korlar içinde yanasın leşin serilsin
Şimdi bıraktığın güneş perişan,
Bülbül gurbet olmuş kim bu ağlaşan.
Ayçiçeğim ölüm gelmiş Kozan'a,
Bahçe değil yarim mezar kokuşan.
Büyük hayallerim olmadı,
Ama büyük aşklar yaşadı gönlüm.
O aşklardan hiçbir şey kalmadı,
Erken yaşlandı gönlüm.
Her gelen bir parça alıp gitti,
Sen aşk kadar imkansız,
ölüm kadar gerçeksin,
benim olmayan tarafınla.
Neden böyle aniden, zamansız...
Hiç düşündün mü?
Neden benzetiyorum seni Ayçiçeği' ne
Ve kendimi,bir güneşe.
Hiç düşündün mü?
Zehrin batıp kaçsam da,
Dolanıp dolanıp gelirdim.
Sen yelkovanı beklerdin,
Sittin sene sana koşsam da.
Güneşi senin sandın doğunca
Kargalar ne gezer gül bağında
Sana bir sır vereceğim ama
Korkuyorum kıyarsın canına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!