Düne kadar canım derdin
Ne değişti noldu sana
Şimdi tuzak kuran sensin
Demek düşman oldun bana
Gerek varmı bunca zora
Mevlam celal yüzünü
Yıkıp yıkıp gösterdi
Çürük çarık hep gömdü
Şehir şehir evleri
Saat dördü on yedi
Sevdiğim halimi sormadan gitti
Çaresiz öylece peşinden baktım
Acısı saplandı ciğerim deldi
Sevmeye dermanım kalmadı bitti
Dizlerim kırıldı devirdi beni
Yeter hayat üzme beni
Neyin kaldı neyin bende
Canım vardı oda bitti
Dert yükünü çeke çeke
Bu gün yarın diye diye
Gönül sayfam öyle boşken
Tarih yazdı aşkın bende
Sevda nedir bilmez iken
Destan oldum dilden dile
Dünya darmış her yer sen
Duyun beni insanlar
Kulak verin sesime
Alem düzgün sananlar
Akıl yorsun sözüme
Ana baba ne ise
Bir zalime düştüm bastı yarama
Kanadı yüreğim sarmadı beni
Giderken ömrüme Koydu çileyi
Dokunma gardaşım dokunma bana
Dokunma gardaşım dokunma bana
Hiç sormayın bana ne oldu diye
Bir sevdiğim vardı Ankara’da
Sitemkarım artık bu koca şehre
Gemileri yaktım dönemem daha
Sitemkarım Artık bu koca şehre
Sevdiğimi aldın döderdin zehre
Benim için bittin Ankara sende
Yaktım gemileri senin sayende
Dönemem Ankara dönemem sana
Kuruyup eridim bak çöle döndüm
Bir günden bir güne aramadın sen
Dermanım sendeydi bunu bilmedin
Şifaydı o güzel bakan gözlerin
Ölmeden göreyim dönüpte gelsen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!