İsmail Karakuş Şiirleri - Şair İsmail Ka ...

Tuhaflık seziyorum pastel bakışlarında.
Gönlümün girdabında,
Kaybolacak mıydın bu denli?
Ve matlaşacak mıydın zihnimde,
Bu karanlık silüetle?
Sen ki,

Yalnızlık akşamında
Çok uzun sürecek belli,
Bu yorgun his dökümü

Tapon duygularım
Götürdü beni

Değiştirmeye zorladığım zoraki yaşantıma,
Büyülü bir muskadır bu deruni akşamlar.
Hayal dağında bekleyen ulaşılmaz huzurum
Üzgünlüğümün kefaretidir, kaçmasına rağmen yıllardır.

Naylon kaplamalı hislerimi emdi yuttu akşamlar,

Buldum derken,
Köşegen huzuru,
Dizdim yine,
Gönlümün sıratına falcıları.
Kovamadım,
Yokoluş kodunu hücrelerimden,

Sahip,
Buyur ölümcül yalnızlığa.
Kafeslere astar çek.
Zevkleri idare etsin,
Fikirsiz kuşların.
Yoldaşına öğreti ödünç ver,

Semadan kop da gel
Kutsa gövdenin arka yüzünü.
Sahibine hüküm giydir,
Sindir alnındaki cezbeyi.

Hu ları iç de gel.

sonsuzda,
galip bir gladyötör gururu,
ve bir,
hüzün resmi,
yaşadıklarım..

Sıcaklardan gelen derinliğin sesi
Bir bukle serinlik verir misin
Ve bir damla su lütfen
Yüreğimin gül noktasının
Ta içine

Güneşten ödünç aldığım
Yalancı mutlulukla,
Fikrimi kandırıyorum kendimce.
Olmayan saadeti ayartıp,
Yukarı iniyorum,
Aşağı çıkanlara inat!

Sarnıcında unutulmuşken zamanın,
Helezonsu bir düştü yaşanılan anılar.
Sahici bir karadelikte,
Kayboluşun resmiydi aslında,
Konuşulanlar ve konuşanlar.
Sonu belli bir dehliz miydi,