Sustu sesim ,avazım sustu.
Kırıldı aynalar, güzelliğini yitirdi iki ceylan göz.
Küçük kıyametim koptu
Kasım da bir şafak vakti.
Ne dil söyler ,ne gönül.
Gözyaşım okyanus oldu.
Sözyaşım kurudu.
Nasıl aydınlıktı gece
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Devamını Oku
Yağmurun ıslak sessizliğinde
Yapraklarla örtünmüş kuşlar
Aklımızda edepsiz düşüncelerimizle.
Ambalajından çıkmamış umutlar,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta