Âşıklık bir sanattır, aşk ise onda tuval,
Eğer aşkla yaparsan boyanır bu duvar.
Âşık ki bir Mecnun’dur, Leyla’sına.
Ben sadece seninim, sende bana Leyla.
İşte bak sevgilim, ağarıyor gece.
Görünce o gözlerini birden
Gülüşün düştü aklıma yeniden
Yenilendim seninle oldum yeni ben
Seviyorum seni, beni ayıramazsın
Olmasın derdimiz hiç seninle
Pembe bir dünya hayal et sevgili
Bir beyaz renk kadar temiz
Ve bir siyah kadar karanlık
Bir dünya hayal et sevgili
Bir dünya ki kalbin kadar temiz
Gözlerin mi ela, yoksa yeşil,
Bakarken görmek nedir?
Çek ellerini sinemden, olmadı bana deva,
Günler geçtikçe hep var ol yanımda.
Görmedi gönlüm senden yücesini,
Semtin içi dolu bir meyhane,
Sâki bizdendir, mey size bahane.
Kuvvetlerce kaldırılıp atılan,
Bir aşktır bu, sessizce bakılan.
Bir güldür, bir renktir, bir hasrettir bu.
Aşkına mecnun oldum,
Sen ise bana leyla,
İmtihandan başka,
Söyle, ne var yakamda?
Dertli bakmak gözüne,
Kalp aşkın meyvesi,
Sahilde bir küçük kum tanesi,
Hepsi birer birer eriyorken bakışından,
Sevdim, hiç olmadığı kadar.
Kalbim derinse sendendir,
Gözlerin öyle bir derya ki,
Sanki boğuluyorum içinde.
Seni sevmek öyle güzel ki,
Aşık oluyorum her söylediğinde.
Senden iyisini görmedi bu gözler,
Sevmek ah ne deli bir bela imiş,
Sarsılır olmuş kalbim,
Gün geçmiş, ay geçmiş.
Görmeden seni bir kere yıl bitmiş, ömür bitmiş.
Geldiğinde bir gün şavkın arasından,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!