Doldu yine yapraklar hüzün bahçesinde
Gökyüzü bulutlarla kasvet dağıtıyor
Özlemin yan sokağında güneş bize yarım bakmakta
Zaman akıp gidiyor pervasızca
Bana sonbaharları sorma seni hatırlatıyor
Misaldi yalnızlığım misal kalan bendeki yalnızlığım
Hitap edecek kimlerim kaldı etrafta
Durup düşünecek akıl mı kaldı bir yanda
Kırık kalplerin içinde acıyanlar var
Gidişin gözlerden uzak uzak kalmış sensiz yana
Vazgeçilmez sanıyorsan
Kendini
Birde şöyle düşün sevgili
Hitabım da bağırmıştım aşkımı
Sense
Oynatıp her tarafını piyasaya
Gidiyorum feleğin ortasında
Geçiyor hayat zamansız, acımasızca
İliklerime kadar dargınım dünya
Çıldırmışlığımın yanında
Kırgınlığımı bana sorma
Gökyüzünün mavisini bilir misin
Haram günler bile arkasında saklanır
Gelmiş geçmiş bir gece yarısı hesaplanır
Giden gittiği yerde, kalan sevdalarla suçlanır
Düşüncelerin hepsi ayrı ayrı
Enkaz altında kalan
İnsanlığı arıyoruz
Bir el atında şu yaşanmışlık
İçindeki harabeyi kaldıralım
Şu dünyadaki ezilmiş
İnsanlığımızı alalım
Ezeli edebi vardır bir yerin
Ulaşmak istediğim
Sendeki benim
Varlığın sonu
Yokluğun başı belli
Düşlerimde hayallerimde çık girme
Geçmişini satmışsan bir gecede
Kabullenmiş ümitleri var hecelerde
Aramalarım hata idi gündüzlerde gecelerde
Sinsiliğini bul sok diplerinde
Caddeler isyan etmiş bir ayın içinde
Bırak duyduklarını
Sen hiç gözlerime bakıp dinledin mi beni
İçindeki seni anlamak için
Aradın mı bakışlarımda
Bir kahve yap gel yanı başıma
Fırtınalar sırtımda yüküm benim
Yağmurlar bile vuruyor yüzüme acımasızca
Kapıların kapandığı dünyada
Kader feleğe yenik düşmüş sen de onu anla
Kaybolmuşum yok olmuşum kendi dünyamda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!