aşkın hudut olmuş bana
bakıtıyor karşıdan karşıya
sevdan sukut olmuş bana
susturuyor pusturuyor
iki gözüm düşman olmuş bana
dünyanın gidişatı iyi değil
hayretler içinde bakar insanlık
ne bu kıyım ne bu zulüm düşmanlık
görüyorum ki ölmüş insanlık
insan kıyar mı kendi halkına
sevgilim özledim senli günleri
arıyorum güzel mutlu günleri
görmeni isterim yaşlı gözleri
ben mecnun olmuşum leylam nerede
bana verilen bu vuslat niye
Güneşin doğduğu yerdeyim
Gülün baktığı yerde
Ölümün soğuk yüzünde
Çeker beni kendine sen diye
Sensizlik ölümse nedensizce
Ölmüşüm galiba kolların da
olmuyor olmuyor sensiz olmuyor
olmuyor olmuyor yerin dolmuyor
kara bulutlar çöktü üzerime
bir seher güneşi bile doğmuyor
sormuyor halimi kimse sormuyor
sevdiğim saygı duyduğum
yoluna kurban olduğum
mutluluğu bulduğum
sevdiğim olsa birisi
onunla gülsem ağlasam
gül dalında bülbül olsam
eğsem belini belini
ellerinde kına olsam
öpsem elini elini
sakız olsam ağzında
Sözlerinde satır satır
Aşkı okudum
Gözlerine baktıkça
Daldım boğuldum
Kaşların keman
aşkına bağlansam
kul olsam sana
kaderin olsam
yar olsam sana
kafeste bülbülün
deniz olsa gözlerinde boğulsam
koşsam peşin sıra yorulsam
aşk diyarından da kovulsam
bulurum izinden kokundan seni
benim olsa ince beline sarılsam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!