Yer yüzünden gök yüzünden
İnen çıkan sevda yeli
Yaktın yeter çık kalbimden
Anlamıyorsun halimden
açıpta kollarını
sar deseydin sarardım
bir buruk vedaydı benimkisi
kal deseydin kalırdım
giderim bilinmezlere
aşkın bende derin yara
bilmem hangi lokman sara
düşmüşüm aha ahuzara
benim suyum aşım sensin
eller ne dersen inanma
darılttın küstürdün beni
ardımdan bakarsın öyle
kırdın incilttin beni
baka kalırsın öyle
dur gitme demiyorsun
nede çok özlemiş
bağrım yanıyor
sel sel olmuş
gözüm ağlıyor
divane gönül
hayat denen bu alemde
dolaşıp uğraşıp duruyorum
akılsız şu garip başımı
dağa taşa vuruyorum
bulunmuyor dengimiz
Bıraksan beni kendi halime
Kul köle etmesen ele zalime
Ağrıyan sızlayan kırık kalbime
Kanayan yaralarıma tuz basmasan
Görükmesen gözüme bir günde
beyazlamış saçlarım
boşa geçmiş yıllarım
darmadağın yıkık halim
aşkının kanıtıdır
ben gurbette gurbet bende
Ben senden alırdım ilham
Sensiz yaşıyorum saymam
Sağırım dilsizim sensiz
Konuşamam duyamam
Sen bağlıyordun hayata
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!