Ben korkarım karanlık gecelerden
Bu hasrete alışmamın yok yolu
Yalvarışım sana tanrım gönülden
Derde düşmüş kullarını sen koru
Anla beni ne olursun
Dinle seni çok seveni
Nasıl yabancı olursun
Bu kadarmı yok deyeri
Sen kendini dertli sanma
Senden beter aşıklar var
Hiç sırtından vuruldunmu
Benim gibi düşen anlar
Bin bin türlü hillesini
Sen terk edip gitsende
Sanmaki hayat durur
Unuturum zamanla
Seveni Allah korur
Yetmiyor cümleler hiç bir kelime
Sevinçim bitiyor göz göre göre
Yeniden maziye eski günlere
Dönelim desemde dönülmüyorki
Ben hazırım sen istersen
Düşünmezdim bir gel desen
Dile benden ne dilersen
Çok masumum ve günahsız
Tek suçlu benmiyim bu ayrılıkta
Seninle güzeldi yaşanan yıllar
Uyanıp gecenin bir yarısında
Maziyi ansamda artık ne çıkar
Bu dünyanın düzeni
Böyle yazılmış işte
İyiliği sen asla
Kötülüye deyişme
Kendi içer kahveyi
Benim falıma bakar
Ah şu roman kızları
Neden bu kadar şukar
Bitmeyen kayğam var kaderle benim
Hatırım sorulmaz kapım kapalı
Bilmeden belkide günah işledim
Gülmedi yüzüme oldum olalı
kimseyi taklit etmeyen bir siir tek kelimeyle özgün
yüregine sahlik