Benden sana bir armağan
Bu şarkıyı sana yazdım
Kalmasın hiç duymayan
Bu şarkıyı sana yazdım
Bana aşktan söz etme hiç
Sevmeyi sen bilemedin
Yanlızlığa yelken açıp
Günlerce rüzğar bekledin
Yaprak bile kıpırdamaz
Seninle ağladım seninle güldüm
Seninle dünyayı toz pembe gördüm
Kim derdi aşkımız böyle bitecek
Elveda dediğin ben o gün öldüm
Mutluluk çok uzak benim gönlümden
Kırıldı ne yazık artık gururum
Utandım ilk defa bügün kendimden
Seni sevdiğimden pişmanlık duydum
Kendi içer kahveyi
Benim falıma bakar
Ah şu roman kızları
Neden bu kadar şukar
Katlanmak ne zormuş bu ayrılığa
Geceler bitmiyor sabah olmuyor
Vicdanım mahkeme bense tutuklu
Duygular gönlüme hesap soruyor
Yılların ardında kalmışsa düşler
Selamı kesmişse benden vefasız
Beyhude yüreğim yolunu bekler
Sahteymiş sözleri sahte gülüşler
Anılar yakarken yüreğimizi
Arzular yorarken hislerimizi
Suçlarken boş yere kaderimizi
Gururun ardına saklanacağız
Bu gün sana ilk defa
Yüreğimden söz ettim
Heğecanlı bir hali
Kalbim minik serçenin
Ne dersin
Gözümüz yok allah versin
Yedin içtin sen bal şeker
Dünya kadar bir servetin
Olsa bile ne farkeder
kimseyi taklit etmeyen bir siir tek kelimeyle özgün
yüregine sahlik