İsmail Basut Şiirleri - Şair İsmail Basut

Gözlerin kalbimi titretir,
Bir nazarın kalbimi titretir,
Kumral saçların kalbimi titretir,
Dudakların kalbimi titretir,
Dudaklarının arasından çıkan sesler;
Kalbimi titretir,

Ağlamak istiyorum.
Sebepsiz yere;
Ağlamak istiyorum.
Yaşadığım hayat yüzünden;
Ağlamak istiyorum.
Her şey için;

Ne zaman otursam;
Şu masanın başına,
Sen geliyorsun aklıma.
Ders çalışmak için;
Tam kalemi alıyorum elime;
Yine sen geliyorsun;

Gözlerin;
Sonsuz deryaları,
Bakışın;
Cennetin güzelliğini,
Saçların;
Tenimi okşayan rüzgarı,

Beni ne kadar tanıyorsun,
Bilmiyorum.
Beni nasıl biliyorsun,
Bilmiyorum.
Beni seviyor musun,
Bilmiyorum.

Artık seni nasıl biri olarak;
Tanıdığımı bilmiyorum.
Seni tanıyor muyum?
Bunu da bilmiyorum.
Sanki eski sen değilsin.
Bir garip geliyorsun bana.

İnsanın en iyi yol arkadaşı,
Onu seven değil,
Onu anlayan kişidir.
Anlamakla başlar yolculuk,
Anlaşarak başka yollar açılır...

Ne değişik bir duyguymuş,
İnsan kalbinin bir başkası için atması.
Ne değişik bir duyguymuş,
İnsanın birine körü körüne inanıp,
Körü körüne sevmesi.
Sorgulamadan,

Çam ağaçlarının arasından
Batan güneşi izliyorum
Odamın açık penceresinden.

Kuş sesleri geliyor ağaçlardan,
Yüzüme vuruyor;

Bazen soruyorum kendime.
Neden her gece uyumdan önce;
Seni düşünüyorum diye.
Niye bir başkası değil de;
Seni düşünüyorum diye.