Koca koca gözlerinle
Minik minik ellerinle
Baldan tatlı dillerinle
Canımsın güzel bebeğim
Seni çok mu çok severim
Soykırım Yalandır dedirtmezsin
Konuşanlara cezalar verirsin
Utanmadan da özgürlük var dersin
Avrupa söz hürriyetin nerede
Bilime ters düşersin hem de akla
Eğer derdime derman olacaksan
Yaralarıma merhem çalacaksan
Benimle üzülüp ağlayacaksan
Al bu canımı, sana feda olsun
Bir ömür boyu beni seveceksen
İstanbul’umuzun orta yerinde
Sevgiyi taşıyıp yüreklerinde
Toplandılar Çamlıca tepesinde
Anadolu Sevgi Birliğimizde
Toplanan kardeşlerdi, bacılardı
Senden aldım bu yarayı
Başıma sardım belayı
Görmedim böyle sevdayı
Ağlıyorum gizli gizli
Sevdim ama diyemedim
Arifler meclisine geldim de oturdum
Önce cahil idim piştim ham idim oldum
Aradım gerçeği insan özünde buldum
Öğütler dinledim arifler meclisinde
Dost deyip benimle lokmasın pay ettiler
Öğrenir de gerçekleri
Söylersen, yazarsan, çizersen.
Ürkütürsen
Fincancı katırlarını
Karanlık köşelerde bin bir hileyle
Kurarlar tuzaklarını.
Seni çok seviyorum canım sevgilim
Seni çok seviyorum canım
Seni çok seviyorum
Seni çok
Seni
Sen
Güzel bana içten içten bakarsın
Baktıkça da şu sinemi yakarsın
Kalbim alıp seyrangaha çıkarsın
Çalarsın gönlümü yar deyi deyi
Gülümsersin tatlı tatlı gülersin
Sonsuz evrende, parlak yıldızlarda
Parlayan güneşte, gecede ayda
Yağan yağmurlarda, esen rüzgarda
Aradım gerçeği, bir de doğruyu
Yeşeren ağaçta, açan çiçekte
Teşekkürler-Şiir dostlarına saygı ve selamlar-İsmail Güngör