İsmail Alay Şiirleri - Şair İsmail Alay

ERZURUM SENSİN
Oku kızım,oku oğlum, vatan sensin
Bu şehrin umudu,nefesi,sesi sensin
Gönderde bayrağımın rüzgarı,sensin
Erzurum'a bayrak,bayrağa Erzurum sensin.
*

-I-
Eskiden baharın gelişi
Bir başka güzeldi
Yemyeşil dağlarımda
Koyunlar yayılır
Kuzular meleşirdi

Uçmak isterse gönül
Ya bir çift kanatı
Ya bir kuş olmalı.
Gönül hoşluğu ise meramı
Ya sabırlı olmalı
Ya bağrı taş olmalı.

Gece mi bekler beni,
Ben mi geceyi...
Ben severim her geceyi
O anlar dilimdeki heceyi
Gözümdeki ışığa bakar
Işık yanar,sabaha kadar

Ne, hoş geldin diyen,
gözlerin karşımda.
Ne de,niye geldin diyen
o tavırların.
Bende şaşırdım,
bakışlarında mı,

AŞKALEM
Doğdum sende,büyüdüm sende
Ağladım,güldüm,oynadım sende
Örfü, adeti yaşadım,gördüm,sende
Bir cana,sevgiyi öğrendim sende.
Seni hep sevdim,hayranım can Aşkale'm.

ALLAH NEREDE!
Allah,sende,bende,her yerde
Tanıyan ve bilen her gönülde.
Seven ve sevilen her yürekte
Her şey onun, diyen gönüllerde
Varlık onun,yokluk onun

ANNELER GÜNÜ
Öksüz kaldım, nisanın yirmisinde
Ök ana demek, benim ana dilimde
Hediyem anama,dualarım dilimde
Gözüm Kur'an da,Kur'an iki elimde.
&

12 MART ERZURUM
Vatanın mihenk taşı,diktir onunla,Türk'ün dik başı
Her milli davada çeker başı,o Erzurum'un dadaşı
Soykırımlar,neler neler gördün,yılmadın,yıkılmadın!
Hep yâr oldun bu güzel vatana,eğilmez Türk'ün başı.

BAZEN
Bazen ağlamak gelir içinden.
Göz ister,
Yaş kurur.
Bazen de ağlarsın.
Dudakların susar.