İsmail Alay Şiirleri - Şair İsmail Alay

KARDEŞLİK
Düşmeyesin diye tutmak,
Bırakmaz diye yaslanmak
Ne güzel kardeşlik.
İsteğini,istemeden vermek
Hissettiğini,hissetmek

Siyah beyaz resimler gibi hep aynıydık biz
Kaldıramadık renk cümbüşünde ki ahengi
Kardeşlik,bu güzel vatanın asıl mihengi
İnsan olma sevdasına, kavuşamadık biz.
*
Asıl azmaz.bal kokmaz derdi büyüklerimiz

HEP ÖYLE DEDİK
Yurt edindik,adına vatan dedik
Çıktık bir yiğidin narasıyla
Dünyaya şan,vatana can verdik
Vatan sağolsun,hep öyle dedik.
&

İNSANSIN SEN
Benimle var olana,yar olurum,can olurum.
En güzel sevgimle,olmazsa olmaz olurum.
Ne vefasız bir can olur,nede ağyar olurum.
Saf ve temiz yüreğimle,yar olur,can olurum.

Kadın bir güldür derler
Marifet kadında mı
Dokunan eldemi
Elin sahibi gül ehli
Açan gülün hali belli
Elin sahibi anlamaz, gülden

-günün-

Sırtında sepet,elinde nacak
Ayağında lastik,elinde orak
Önünde tekne,elinde hamur
Tandır yanacak,tütecek ocak.

Öyle gönüller vardırki
Uzakta bile olsalar
Her an seninledir.
Öyle gönüller vardır ki
Yanında bile olsalar
Asla sende değillerdir.

Sen, kağnının gıcırtısıyla,
Yollara düşmedin ki hiç!
Sen kara sapanın izinde,
Yürüyüp ter dökmedin ki hiç!
Sen tarlada,orak seslerinin ritmiyle
Büyüyüp, dövenle daire çizmedin ki hiç!

Hem harikasın,hem güzelsin,
Hem de bir meleksin,
Günahkâr olma sakın,
Olsanda şeytan değilsin.
Tövbe kapısı,hep açık!
Bu kapıdan,dönme sakın!

ELLERİM
Ellerim vardı benim,
Pamuk gibi,
Tomurcuk,tomurcuk.
Annemin yüzünde
dolaşır,