İsmail Alay Şiirleri - Şair İsmail Alay

İsmail Alay

Yağmura tutuldum sırılsıklam
Islandım,tepeden tırnağa
Issız bir tepede
Sığındım bir sığınağa
Şimşekler çakıyor beynimde
Yıldırımlar ruhumda

Devamını Oku
İsmail Alay

ve diz çöktü yağmurun altında
yağmura aldırmadı bile
gözlerinden şimşek çakıyor da
ıslanmıyordu bile
sözcükler peş peşe idi,gözlerinde
anlaşılıyordu

Devamını Oku
İsmail Alay

YALNIZLIK BİR ÖMÜR
Sende bir zamanlar çocuktun
Bir yuvanın,hatta bir ocağın
Umudu,sevinç pınarıydın.
İçtiler senden kana kana
Sen ise coştun doya doya

Devamını Oku
İsmail Alay

UNUTMA
Her şey aslına rücu eder derler
Topraktan gelen toprağa gider.
Toprak su çekilince, kurur çatlar.
Yaşlandıkça insan,toprakça çatlar.
*

Devamını Oku
İsmail Alay

ÜŞÜYEN YÜREKLERİN FERYADI
-I-
Canımdan can koparanlar
Üşüttünüz yüreğimi
Dondurdunuz kanımı...
Sevgi nedir,bilmiyorsunuz ya

Devamını Oku
İsmail Alay

UTANSIN
Düşmanı bilip de,görmeyen göz utansın
Vatanımı,kan gölüne çeviren sürü utansın
Aşkla dalgalanan, ay yıldızlı al bayrağımı
Sırıtarak,siyaha boyayan eller utansın.
*

Devamını Oku
İsmail Alay

-vardır-

Yüreğine sıkılan kurşunlar değil
Ellerine uzanan bir kılıç hiç değil
Gözlerine sığdırdığın gözler vardır
Her daim sana bakar,asla el değil.

Devamını Oku
İsmail Alay

Cennet vatanım
Kutsal toprağım
Ay yıldızlı
Al bayrağım
İstiklâlim,istikbalim
Erzurum,

Devamını Oku
İsmail Alay

Kar tabiatı resetler.
Nasip alır topraklar.
Huzur bulur,canlar.
Ortada,
Bembeyaz bir sayfa.
Büyük bir tablo var.

Devamını Oku
İsmail Alay

AYRILIĞIN
Bir veda busesi kondurmuş
Uyurken, yanağıma.
Sessizce veda etmiş
Uyurken,kulağıma.
Bir el sallamış,

Devamını Oku