Islıkleyin Şiiri - Seyfi Karaca

Uzak...
Ve ötelerin ötesi hayalim yoktu
Ve hiç olmadı benim..
Sözüm nasıl geldiyse dilime
Gönlümün esip geçtiği orta yerlerde çıkarıp söyledim
Dünyayı kurtarmak filan gibi bir kuruntuya değil
Çünkü dünyanın ne kendinden ne insandan kurtulma diye bir derdi vardı ki..
Gelgitleri insanüstüsü yutaklarda boğmayan
Yaşanılabilir ve paylaşılması zorunlu bir hayata diye söylene çalına...
Sazım nasıl ıslık olduysa hem gönlüme hem dilime
Her vardığım yeri beni götüren sırra sayışarak
Gözümün uğrunda aşk ahdi,
Geride bıraktıklarımda ışık ve gölge...
Ne hayal ettiysem onu yaşadım şugüne kadar
ki....
Şu an şimdi bile,
Hayalde ne varsa benzeriyle,
Düneği düşüyle aynım ayalim,
Aşk güncesindeyim
Günü gününe

Seyfi Karaca.........Temmuz / 11