ıslık çal
ak kor içip; aşkla, al-kızıl köz ile yüreğini dağlama
kanayan sol yanımı, kırık kolumu alev ile bağlama
sırlı kalbi gör-kör, mil çekilen ağma göz ile ağlama
ah! göz yaşım sel oldu, taştı, köpük köpük çağlama
dar ağacında sallanan o ümük ipini-urganı yağlama
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta