Islık Sesleriyle Şiiri - Hasan Arpaci

/

Ah şu kırların bir dili olsa,
Çiğdem çiçeğine sorsalar beni.
Kiraz bahçesinde figan eyleyen,
Bülbülün sesiyle vursalar beni.

Sütleğen içinde kertenkeleye,
Emeğimiz vardır hatır bilene,
Kırmadık dalını dikenin bile,
Baharda çiçekler duysalar beni.

Gelincik, papatya sarmaş dolaştık,
Kumru kuşlarıyla ne yollar aştık,
Rüzgârla öpüştük, yâre ulaştık,
Islık sesleriyle sarsalar beni.

Şu içten ahımı duyan olur mu,
Bulutlar çağırsa kıyan olur mu,
Acıyıp ruhumu yuyan olur mu,
Su olsam vadiye salsalar beni

Yolun sonu bazen bahar güneştir,
Bazense kirlidir çamur ve leştir,
Hesap verilecek yere gidiştir,
Tekbir sesleriyle verseler beni.

H.Arpacı,20.05.2015,Ortalıca,Tosya