Islık Çalmaya Devam Ediyorum

'' umut dağın ardında şimdi, hüzün yanıbaşımızda... ''

böyle yazıyordu bir sayfasında
o zaman 'ıslık' vardı
sen vardın
___ben vardım
______biz vardık.

o zaman daha bir üretkendik
yıkıntılardan çıkıyordu en büyük eserler
yürekler anka kuşu gibi
küllerinden doğuyordu yeniden
yaşıyorduk.
düşünüyor
___konuşuyor
______'ıslık çalıyor'duk...

sabah rengine boyanıyor
kuşların sesine karışıyordu sesimiz.

ayfer'den öğrendik o sabah
ıslık çalamayacağımızı artık.
geceden toplantı yapmışlar
tutulmuş dillerimiz!

sonra birer birer gittiler şehrin mevsimlik misafirleri
sen kaldın
___ben kaldım
______biz kalmadık ama!

yarım kalmıştı herşey
bir ömre ne sığarsa işte...
öyle ortada
___öyle viran
biz bile bakamadık sonra halimize,
acıdık!
acıdı canımız
acıydı varlığımız,
öyle yalnızdık!

derken sen de gittin
bir ben kaldım o uzun öğretim sürecinde.
nedense bir sabah
ıslık çalmaya başladım yeniden
sesim sabah rengine boyandı
yıldızlar döküldü geceden.

ilkay'a veriyordum sesimi;
ben çalıyordum, o söylüyordu:
''gökyüzüne çizilmiş resimlere benzerdik
rüzgarın peşine takılan bir nefes gibiydik
kırdı dallarımızı fırtınalar boranlar
kaldı bahar çiçekleri üzerinde sevdamız.''

sesime ses veren çıkar diye
ıslık çalıyorum sabahın rengine.

*************************************************************************

şiir tarlası grubu için yazılmıştır.

ıslık bilim-sanat dergisi; gaziantep üniversitesi bünyesinde yayın yapan bir dergiydi, 2000 yılında kapatıldı.