Islığım Sazına Şiiri - Seyfi Karaca

Sessizliğe dümdüz olmuş iş-güç kovalaşanlar kalabasında
Kaba hesaba kesat ve kesikti günün nefesi
Baktım olmuyor
Haram gidiyor müzik ve nefes
Dağarcığına fiske vurulmamış melodileri tellendirmeye baktım tam vakit
Gel dedim deliliğime
Gel..!
Sıyırdım ıslığımı dürüp büktüğüm ipek ibrişimli kumaşından
Bir o daldan, bir bu çiçkten..
Hoyrat ham ve nezih gayrı neresinden ne ele geçerse yüreğimin köşesinin
Yaydım yığdım hiç el vurulmadık dudaklarına sus dilli makamın
Sonra bir çocuk belirdi kalbimin odasında
Suyu huyu eskice halleri tıpkı ben..
Kafidir dedim...
Kafidir...eğer bir çocuğun gönül sazına işleyecek kadar
Eğilip dokunabiliyorsa hala ıslığım
Sevda toprağını ekiyor biçiyor
Nice sevgiliye devriye geziyordur demektir orda uyanan aşk
Kafidir dedim...kalbim sözüne
Islığım sazına..
Ömrüm aşka kafidir....

Seyfi Karaca.............Kasım / 11