Islatan Islatmış Şiiri - Osman Bulut

Üstünü ıslatır semadan gelen
Kalbin yağmurudur gözü ıslatan.
İnat damlalarsa kayayı delen,
Bir sıcak bakıştır buzu ıslatan.

Ne mümkün alt etsin bulut rüzgarı,
Görecek akıbet tepeler karı.
Gülünce yüzüne taşır baharı,
Gönlünde tutuşan közü ıslatan.

Aşk kalpte kalıcı gitmez yürüyüp,
Atamazsın da dışarı sürüyüp.
Söze umut bağlar, kalbi kürüyüp
Telleri titretip sazı ıslatan.

Beklediğim bir can suyu serpmesi,
Güneş gibi doğup bir göz kırpması.
Boşuna mı kalbin gürp gürp çarpması,
Topraktır nihayet özü ıslatan.

Hâlâ derim sağlık olsun eline,
Fırlatsan kurumam fizan çölüne.
Daldırsan ne çıkar Burdur gölüne,
Islatmış bir defa bizi ıslatan
Ekim 2022
İstanbul-Afyon Yolculuğu