Islanmak Şiiri - Necdet Arslan

tükendi gece.daha öncekiler gibi.
sardıkça altta kalıyor dünler.
doğdum doğalı hep böyle.benden öncesiyle benden sonrası arasında bir fark yok.
şimdi geceyle arkadaşız.
sonum gelinceye değin hep böyle olacak.
gürül gürül akarak beni doğacak güneşi karşılamaya götürecek uyku .
gece sisli ve soğuk
İstanbul da.
boğazı yırtarak yarına gidecek gemiler...

uslu bir yağmur atıştırıyor.
orada da var mı yağmur?
hadi birlikte ıslanalım...