Islanma Şiiri - Fatma Kıyıpınar

üşümüş ellerin yar,eldivenlerin nerde
Ayakların ıslanmış,kalbim bastığın yerde
Yinemi ağlattılar,kimler düşürdü derde
Yağmurdan ıslanmazdın,açsaydın şemsiyeni

Vazgeçmişsin hayattan,demişsin aşk istemem
Sokaklarını görmem,yardan vefa beklemem
Başkenti yaksalarda,bende yanarım demem
Yağmurdan ıslanmazdın,açsaydın şemsiyeni

Kurban olamadımya,sarı saçın teline
Dokunamadım bile,beyaz narin eline
Koklayıp sarılmadım,o incecik beline
Yağmurdan ıslanmazdın,açsaydın şemsiyeni

Cemreler düşmez oldu,Ankara toprağına
Senin adını verdim,sonbahar yaprağına
Aldırma vefasızın,sana yaptıklarına
yağmurdan ıslanmazdın,açsaydın şemsiyeni

Baktığında yüzüme,aydınlandı sokaklar
Yüreğimi titretti,içimi üşüten kar
Uzatırsan elini,bende eldivenin var
Yağmurdan ıslanmazdın,açsaydın şemsiyeni.