Islanır mı Yağmurlarda Gel Deyişim

Islanır mı Yağmurlarda Gel Deyişim
(Şaşı bakıyor hayat,
Yaşarken ölmeye başlamıyor muyduk söylesene.)

İki geçit arası saklı kalmış adım,
Pınarda saklı gözyaşı,
Damarda saklı kırmızı,
Yürekte saklı giz,
Dilde söz,
Dilde sus
Bir söz
Bir sus...
Bir söz
Bir sus...

Uçsuz bir bahar aralanır mı kış ayazında üşürken,
Islanır mı yağmurlarda gel deyişim?

Bak kar yağıyor üstüme
Kör rengi
Ssimsiyah
Hüzün rengi
Simsiyah
Tek kanatlı bir kuş uçamazdı değil mi?

Soyuta bulaşmış,
Yüzü aşınmış bir gerçeğin eteklerini çekiyorum.
Donu düşecekmiş gibi utanıveriyor karşımda,
Gerçek ne -hayal ne, ince bir kadın çorabı gibi..
Giyiniyorum bütün gerçeklerimi bir ucundan
Kaçıveriyor hey hat.
Ne demeli? ,
Bilmem ki ne demeli,

Bugün yine ıslak bir mektup yazdım sana,
Sana 'gel' deyişim gibi ıslak,
Ama biliyorum ki
Sen orada,
Hayatının tam ortasında
Kurumuş çöl seraplarında uyuyorsun belki de bu saatlerde
Bense ağır kokulu bir depresyonun kollarında
Gönüllü bir kurban gibi yatıyorum.
Üzerime abanıyor...
Ne zaman bitecek bilmiyorum.
Her taraf siyah
göz gözü görmüyor
ah biraz ışık olsaydı...
Düşünüyorum,
Iyi midir?
Nerededir?
Işler yolunda ise bugün haberi gelir diyorum
Ama yoksun.
Seni bir serabın tavşan uykusunda uyandırmak ıstiyorum.
Uyanmalı ve bana bakmalısın
Neredeyım
Neredesın
Neredeyız

Biliyormusun?

(Unutulmuş bir zamandı-)