Düşerim ellerine bir çiğ tanesi gibi,
Gözyaşlarıyla dolar bomboş avuçların.
Bir yaprak daha düşer ömrünün dallarından,
İsmimi son kez anar ıslanan dudakların.
Erirsin ateşiyle kalbimden sana vuran,
Bedeninde bir sızı en ücra yerde duran,
Lekeli bir hayattır maziden arta kalan,
Son bir solukla üşür ıslanan dudakların.
Kefenidir kalbimin gökyüzünde bulutlar,
Dindirilmez bir acı ve amaçsız umutlar,
Ne gözlerindir çare nede büyük sevdalar,
Aşkların mezarıdır ıslanan dudakların.
Anarsan gelecekte sana olan aşkımı,
Anlarsın gün gelirde çürüyen hayatımı,
Herhangi biri gibi fısıldarken adımı,
İsmimi son kez anar ıslanan dudakların.
Kayıt Tarihi : 11.5.2022 10:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Barış Özsoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/05/11/islanan-dudaklarin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!