İslamı unuttuk, dinimiz gitti

İnsanlar özünden ayrılmış bakın,
Tarihi unuttuk, Hanımız gitti.
Bu gidişle felaketimiz yakın,
Töreyi unuttuk şanımız gitti.

Kelam bozuldu dile olur sövgü,
İnsanı şımarttı yapılan övgü.
Ne gönülde sevda kaldı ne sevgi?
Aşkı unuttuk, bir yanımız gitti.

Soysuz olanın yanına varırlar,
İçki içenlere değer verirler.
Şimdi namaz kılanı hor görürler,
İslamı unuttuk, dinimiz gitti.

İyi insanlar evlerinde kaldı,
Etrafı ayyaşlar berduşlar aldı.
Hastalıklar arttı ölüm çoğaldı,
Tedbiri unuttuk,canımız gitti.

Dünyada Yusuf sana böyle noldu?
İnsan kendi başına bela buldu.
Bizlere kendi neslimiz el oldu,
Evladı unuttuk, kanımız gitti.