İslam'ın Dava Erine Şiiri - İsmail Şan

Asrın efsunlaşan ikliminde
Ehramını kaybeden millet
Bir diriliş bekler senden
Nizamsız olur mu mutlak hakikat
Ne durursun yol kenarında
Ana yolun tarifini kimler yapacak

Sen hülyalara değil, destanlara gebesin
Düşürürken sancağını İslam erleri,
Onu dalalet serserileri değil,
Ruhunu Kur'an aşılayan
Dava erleri kaldıracaktır.

Bu cihanda herkes garip olsa da
Sen değilsin,
Ölüm canlarımızı alıp giderken,
Biz ruhumuzu kalanlara devrederiz;
Her yiğidin ruhu ayrı birer sancaktır zira.

Alemler ötesinde tek alem,
Yine İslam alemi olacaktır.
Bu alemde bizi ümitsiz kılacak
Hiçbir şey olamaz.
İslam sana emanet iken,
Nasıl olur da metaına dünyanın
Emanetçilik yaparsın.
Ve atan bir kalbin varsa hala şehadetle
Nasıl olur da umutsuz yarınları beklersin.

Cihadı şiddetle yaftalayanlar
Sana tuzak kuruyor.
Fetihleri istila diye okutanlar
Dirilişinden korkuyor.
Mekke'nin karanlıklarını delen
Güneşin bir şuasısın sen
Güneşi bilmeyen seni ne bilsin.
Kendini aramaktan vazgeç artık
Sen sana ait değilsin;
Seni İslam doğurdu çünkü,
İslam'ın bir evladısın sen.

Asil ceddin izzet olarak bir tek İslam'ı bildi.
Seni aziz kılan tarihin yine İslam'la başlar.
Bin asırlık medeniyetine diş bilemişken çakallar
Bir asırlık tarihin peşine düşmek
Zillettir senin için.

Kudüs ve Endülüs'te yitik düşen bir zaferin var
Seni alıp izzetli kılacak,
Koca bir mirasın varisisin sen
Ve yırtılıverecek tüm kesafetiyle karanlıklar
Uyanmalısın artık ve uyan artık
Beşeri dürtecek kimse kalmadı.
Mahmuriyet gayretkeşleri,
Debelendi zira yobazlıkta artık.

Ve İslam bir medeniyet değil,
Tek medeniyettir
Hamili olduğun hakikat,
Basit bir ideoloji olamaz
Tüm gerçeklerin farkında
Ama tek gerçeğin yanındasın
Sözde İslamcılar,
Bayraklar üreten fikir köleleridir.
Sen,
Sense Tek bayrak:
İslam bayrağının sancaktarısın!
Ey İslam'ın dava eri!