Düşmanlarımızın istediği oldu,
İslam'ın içimizdeki gülü soldu.
Müslümanlığımıza fitne doldu,
İçimizdeki özü bozdu.
Düşmanlarımız bizi yıkmak için yarıştılar,
Anadolu'dan bizi çıkarmaya uğraştılar.
Savaş meydanlarında yenemedi,aralarında anlaştılar,
Bizi İslam'dan ayırmak için çok çalıştılar.
İslam'dan kalınca ismimiz,
Şekilde kaldı her halimiz.
Bakmadık hiç bir şeyin özüne,
Başkalarını taklit oldu işimiz.
Batı hayranı oldu aydınlarımız,
Aydın diye ayak uydurduklarımız.
Herşeyin iyisi biz idik,
İslam'ın altın kıymetini bilemedik.
İslam'la en güzel saygı geldi Ata'ya,
Söz verdielr ezan sesini duyurmaya.
Dört bir yana giderek atlı ve yaya,
Türk'ün adaletini tanıttılar dünyaya.
Düşman komutanları tespit ettiler,
Türk'ü yücelten şeyi İslam olduğunu.
Rapor ettiler devletlerine bunu,
Türk'ü yeneceksek,ayırmalıyız İslam'dan.
Çok çalıştılar yıllar yılı,
Bizi ayırmak için İslam'dan.
Örgütlendiler bunu başarmak için,
Her devletin içinde çalıştılar.
Uzantıları yerleşti ülkemize,
Herbiri başka isim altında.
İçten ve dıştan hep çalıştılar,
Gün be gün bıraktık kimliğimizi.
Haçlı zihniyeti bitmedi hala,
İsimleri değişse de,değişmedi özleri.
İnsan hakları ve hürriyet diyerek,
Yalandan boyalıyorlar gözleri.
En son insan hakları Irak'a girdi,
Füzelerle,topla,tüfekle,tankla.
Katletti insan hakları bir çok insanı,
Eğer buysa insan hakkı,onu istemiyorum.
Dünya arıyor Türk'ün adaletini,
Biz bıraktıktan sonra bulmadı huzur.
Gerçek huzuru görmüşlerdi önceden,
İslam'ın altın kıymetini bilemedik.
Eğer bilseydik aç insan olurmuydu,
Eğer bilseydik ahlaksızlık olurmuydu.
Eğer bilseydik tok yatabilirmiydik,
Bir yerlerde aç insanlar varken.
Terkettik emr-i bil maruf'u,
Terkettik nehy-i anil münker-i.
Kötülükler çığ gibi büyüyüverdi,
'Bana değmeyen yılan bin yaşasın' dedik.
Bana değmeyen yılan büyüdü,çoğaldı,
Değmek değil,bizi yemeye başladı.
Ama artık iş işten geçmişti,
Sonra o yılanları öldüremedik.
Bir atasözümüz şöyle diyordu,
' Yılanın başını küçükken ezeceksin.'
Biz kulak asmadık,zor geldi,
Yılanları bıraktık,ortalığı sardılar.
Şimdi Avrupa Birliği sevdamız var,
Birleşmek istiyoruz Haçlı Zihniyeti'yle.
Bunu bizim için iki anlamı var,
Ya biz onların dinine gireceğiz,ya onlar bizim.
Avrupa Birliği haçlılar topluluğu,
Onlar bizim dinimize girmezler.
Eğer biz birliğe gireceksek,
' İslam'ı kapıda bırak' diyecekler.
İslam'dan ismimiz kalmıştı zaten,
Son adımlar atıldımı işlem tamam.
İslam'dan vazgeçersek mesele yok,
Alırlar belki bizi birliğe.
Ama zaman alacak inanmaları için,
Gerçekten bıraktığımıza İslam'ı.
O zaman işimizi bitirmek kolay,
Son darbeyi vuracaklar hemen.
İçlerindeki hain plan budur onların,
Asırlarca değişmedi onlar aslında.
Biz onların hayranı olduğumuzdan,
Göremiyoruz onların asıl kimliğini.
Bize bizden başka dost yok bunu bilelim,
Hep beraber İslam'ı yeniden keşfedelim.
İnsan onuruna yaraşan kıymetler onda,
İnsan hakları ile adalet ve huzur İslam'da.
22.10.2005
Bulancak-Giresun
Kayıt Tarihi : 28.9.2006 04:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Uzunkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/28/islam-in-altin-kiymetini-bilemedik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!