Islak Mumlar Yanıyor Şiiri - Hakan Kurtaran

ISLAK MUMLAR YANMIYOR…
==========================

Tüm yakamoz gülüşler, can yürekte buluştu,
Bir yanakta bir buse, öpücükle vuruştu…
Son dansında bu ömür, günahsız bir duruştu,
Sığındım vicdanına, o bükülmez bir koldur,
Çık virajlı yollardan, gel biraz da sen oldur!

Ulu orta yangınlar, kırmızıya çalarken,
Spot lambalarında, hayallere dalarken…
Kader atmış ağını, ılık rüzgâr yalarken,
Kalemleri elinde, yazacak kâğıt boldur,
Islak mumlar yanmıyor, olmadıysa gel oldur!

Fiber optik gözlere, panoramik baktılar,
Mahzenleri delerken, çığ düşürüp yaktılar.
Güneş sıcağında kar, günahına taktılar,
Sözlerine mahkûmum, solmayanı sen soldur,
Tutuşmaz tekrar küller, olmadıysa gel oldur!

Deli boran sevdalar, hallaç gibi satılır,
Talihsiz yazgısına, yenileri katılır…
Kuşanılan Kılınçlar, çıkarılıp atılır,
Emanettir bedenim, mutluluğu al doldur,
Yıldızların ötesi, olmadıysa gel Oldur!

O şehrin semaları, üst üstüne katlatır,
Gömülen hayallerim, her yerinden çatlatır.
Mahşer yeri gibidir, bombaları patlatır,
Erdim gönül sırrına, bu dönülmez bir yoldur,
Sümbül kokulu düşler, Gel biraz da sen oldur!

Hakan KURTARAN
10.12.2008-DENİZLİ