Islak mi Islak Şiiri - Selim Sar

Bir yarali ceylan, sizlar simdi kapimda
Gozlerinde nem, yanaklar: islakmi islak
Her sesi bir ezgi olmus ruh pinarimda
Yazarim,dokurum simdi ben: islakmi islak

Yagmur yok oysaki: parildiyor yildizlar
Hucrelerim titriyor elemin atesiyle
Bir daire ortasinda ben, sual ve sorgular
Yoklugun sizisi akiyor: islakmi islak

Bir yalvaris edasiyla donuyor gozleri
Bekle gitme, kal yanimda, sanki der gibi
Sonra sessiz bir firtina esiyor, etekleri
Ucusan her hayal bende: islakmi islak

Canim kalmak isterken, itisiyor korkular
Haykirmak isteyen her cumle, sukut-a nem
Bir sozunle, tek sira, tesbih ceken duygular
Beklemekten curuyor: islakmi islak

Yakilmis ucu, bir tutsu, ruhlar pinarinda
Adimim bir sonrakine evet demiyor iken
Laleler, buseler, guller solmus nazarinda
Erguvanlara damla dustu: islakmi islak

Kader derim elbet, bir gun, ruyalar biter
Aglarsam “O” nun icin aglarim: islakmi islak
Bilirim nimetini verir “O” hangi kul ki sabreder
Beklerim kalsada gozlerim: islakmi islak.

Selim SAR
10.01.2010 Samsun