Sessizce gel yanıma
Uykuya dalar gibi
Kefenimi kokla
Gül koklar gibi…
Bir parça al
Bezimin kenarından
Başka bir şey kalmadı
Hatıram olsun…
Kimse görmeden
Kimse duymadan
Sessizce gel yanıma
Sessizce gel yolun sonuna
Yağmurla yağar gibi…
Ve
Aç gözlerini kırpmadan
Aç gönlünü ağlamadan
Yanan tenimi serinletsin saçların
Susuzluğumu gidersin
Islak dudakların…
Varsa sonunda
İçecek bir yudum suyum
Son lokma aşım
Seninle beraber olsun…
Ağlamakla gülmek birbirine yakınmış
Artık bize yakın olanı gülmek olsun
Bir zamanlar çok kırılan şu kalbim
Artık kuştüyü yastıklar üzerinde dursun…
Ekim 2006 Ankara
Selver GüvercinKayıt Tarihi : 31.10.2006 18:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selver Güvercin](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/31/islak-dudaklarin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!