az mı sevmişim acıları ben
sevdamın yakın ellerine eğilip
uzak gülüşleri yakarak
ve
bir çıkmaz sokağın
üşüten kaldırımlarında büzülüp
turnalara ıslak bakışlar sallayıp ta
indirip acının oltasını bedenime
yani yüreğimin en sabırlı yerine
az mı sevmişim acıları ben
giyinip en kavi bolluğunu direnmenin
şimdi
toprağı güzelleştiren bu ter yanığı acıyı
çeyrek saatine kondurup vaktin
gülden fişekler icad etmeli
ve ah
bir geçebilsem şu gül yakılan bulvarları
duraksamadan güzelliğinin bir yerinde
ve omuzlarımda birikmiş isyanla
çoğalıp çocukların kalbinde
az mı sevmişim acıları ben
sevdamın yakın ellerine eğilip
uzak gülüşleri yakarak
Kayıt Tarihi : 18.5.2015 15:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!