Islah Edici Değiller

Umudun tükendiği yerde, kuşatıldı son kale.
Büyük oyun perde perde, başladı ilk merhale.

Kalk adem oğlu, kafanı kaldır göğe bak.
Sen rüyalardayken, gelip geçti ilk şafak.

Arzın ağaları toplandı, kaderin bir karara bağlandı.
Haykırdı deccalin kör kaptanı, küresel gemi demir aldı.

Hep bir ağızdan söylendi: "ademler ne çok oldu"
Ve bir hüküm verildi: "azalsın insanoğlu!"

Tanrı tanımaz putperest, ne Allah der ne hüda.
Onun için her şey serbest, İlla para, illa para.

Rabbin ahkamı pir-ü pak, şeriatı daim hak.
Aklıyla övünür salak, bilmez ki zehirli bu afak.

Gökten duman yerden aşı, bir kesmedikleri kaldı bu başı.
Yeryüzünde her bir savaşı, bu sefihlerden bil gayrı.

İddialarına baksan sözleri bir, biz ıslah edicilerizdir.
Hakikatte kalmadı bir nehir, talan edilmedik tek bir şehir.

Irz namus iffet ne arar, onlara sorsan medenileşmek gerek.
Gayesi ise maneviyata zarar, temizi kirliye benzeterek.

Merhamet bir acizlik, adalet ise zaaf olmuş.
Bu dünya bir nefeslik, mülkiyet ihtilaf olmuş.

Ekip biçmek artık hobi, erzak marketten gelir tabi.
O mahsule türlü zehri, karıştırıp aptal eder seni.

Bir korkudur alır gider, aman amerika buna ne der?
Diye diye bu acizler, prangalandı birer birer.

Futbol, dizi, siyasi parti, afyonladı yaşlıyı genci.
Verip bir sığıra vekâleti, terk ettiler hürriyeti.

Yarın önüne koyulan eti, bardağına doldurduğun sütü,
Ne tüketirsen sıvı katı, şeytan laboratuvarda üretti.

Cebimde param var sanırsın ama, onun sahibi sensin sanma!
Harcatırlar mı aleyhlerinde hiç, evrensel temel gelirini sana?

Sen bu dünyaya fazlasın anla. Evlatlarını boğacaklar zamanla.
Kainatı boyarlar çer çöpe kana, bunca suçu yine yıkarlar sana.

Zavallı bilirim sen de mahsursun. Kös kös oturanların gözüne dizine dursun.
Deccale biatlı şeytani projeye, baş kaldırana selam olsun.