Bir buse ver bana, dertler silinir.
Hicran verme bana, kalbim ezilir.
Vuslatı ver bana, zehir içilir.
İşkencede ruhum, sensiz ezilir.
Bin dert senin için, ödülüm olsun.
Gönlümde açmadan, çiçekler solsun.
Sevemezsem seni, gam beni boğsun.
İşkencede ruhum, sensiz ezilir.
Hasret ölüm gibi, ruhumu sardı.
Mademki kaderde, ayrılık vardı,
Neden kalplerimiz, sevdaya daldı?
İşkencede ruhum, sensiz ezilir...
Kayıt Tarihi : 24.7.2013 13:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bilgehan Emirşanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/07/24/iskencede-ruhum-sensiz-ezilir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!