İskele Şiiri - Nilay Bekkaya

Havanda iri dövülmüş karabiber gibi
Acılarımı terbiye ediyorum
Tentürdiyot basıyorum denize gömülü kalbime,
Gerçi bazılarına yosun tutmuş bu pis deniz minareleri servet dahi gelebilir
Ama aldanmasınlar
Çünkü biliyorum kimse köprü olamaz iyileşmekle aramda örünen
Koca iskeleye yaban domuzu gibi homurtularla,
Nefesine haciz gelmiş gibi kulaç atan ben olacağım
Hep ama hep,
Ben olacağım.