Iskarta Şiiri - Zerrin Aynaoğlu

Bir ıskarta silüetin
Ne dündü ne yarın,
herhangiydin.

Arabaya önden girip
yandan boşalan zaman
kokmuş bebek cesediydi
arka koltukta oturan.

Ve kilitliydi tüm kapılar
ne sen vardın içinde
ne de bir anahtar.

Henüz doğmamış Mesihin
karnındayken Yunus
Dişi kanından soyağacı
Öre durur ya

yeni Pirelli takvimi,
Dün yarının içinde belki
kaburgalarında Yunusun.

Hayal ipini çekmiş gibi usun.
Belki mesih belki katildir
yeni kapı komşum.
Kardan mandallara turşular kurar
paspasımda ayakkabıdan yabancılar.

Kirli küspesini atıyor proleter site
yağmur izleri gibi sıvalardan düşünce
ve gözyaşları dinmez bu sokakların

bir sıcak poğaça kadar zulası
zamansız yaşamaların.
Iskarta silüetin
Ne doğdun, ne öleceksin.