Giden günlerde bir kadin, sapsari dikensi cicekler acmis agacin fotografini cekiyorken cavlan sularda akan derenin kenarinda, ` birgün evvel ben de cekmistim ` diyerek ayaküstüs laflasirken, daha fazla dayanamayip bu karda kista kuru ayazin koluna kucagina kendini atmisligin müthis ask yangini delice derdi ve dayanilmaz cilelere katlanabilecek gücü olmasi gerektigini varsaydik..
Hic degilse toplum duyarsizi kendinin ilgisiz alakasizi INSANDAN daha görür bilir yasar duyar davranir canliligi ve tanikligi vardir demelere bu deli caglar düskünü agacin , hatta öyle ki tüm kardelenlerden evvel yatip uyuyamayip, tenine dokunan kimi zaman günes kirintilariyla yetinip doyarak; sonsuz ve tükenmez umudu, tutkuyu,hissi, hazzi, zevki, zerafeti, sevgiyi, mutlulugu, özgürlügü, özgüveni, sinirsiz kuralsiz her zorluga katlanarak ucari sevinclerle ve bünyesinde -belleginde kalan YASAMA BiLiNCiYLE; herkese ve her yere müjdelemeye olanca var gücünü verip, renk katip, can attiginda karar kildik.
Keske ölmeden olabilseydi de insanlik, dünyasindan kovuldugu salonlara tikilip susup sönmeden evvel ocagi ve cirasi, buyrulmus esaretin yazilmis programlanmis hayatlarina esir düsmeye akli fikri gönlü vicdani razi gelmeyeydi, ne sabahi vardi artik cünkü ne hazzi huzuru dirligi saygisi mutlulugu ve selami. `Sanirim soguk iklimlerden olsa gerek ` dedi, ` daha kuzey Iskndinavya`larda hem soguk hem sürekli gölgede kalmak insanlari `mutsuz ediyor ve istatistigi yüksek intihara sürüklüyor` .
Tirier`liydi ve Frankfurt`ta alti aylik nöbetlese bir isyeri ortakligi varmis kadinin. Buraya bir haftaligina kar ve dag manzarasi yasama tatiline gelmis. `selam sabahi yok ` buranin da her yer gibi diyordu..
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta