Isıtmıyor Yazların Şiiri - Muhammet Üresin

Aşk yok kalp yok hatta tek bir güzel cümlem yok artık
Hiçbir fark yok günüm gecemden dahada karanlık
Az çok anladım artık mutluluk bize yasaktı
Kaç kez aldandı bu kalbim bir çocuk kadar saftı

Tek bir eş dost yok yedi kat yabancı her tanıdık
Belki en çok o koyuyor sonra da bu ayrılık
Kimse kimseyle kalmaz zaten bir ömür bilirim
Kim ne derse desin yalnızlık en sadık sevgilim

Şubat kadar soğuk bakışların temmuz gibi yakar içimi
Bir düşman gibi davranışların sus nolursun bu aşk değil ki
Sen git ben kalırım ortasında kışın ısıtmıyor yazların
Sensin sahibi tüm alkışların ama bir sor neyi kazandın