Doymamışım sesine, soluğuna yar senin
Isıtırdın içimi, göğsüme yaslanırdın
Gözyaşların yağmurdu, unutulmaz busenin
Umuduna kapılıp, bilmeden ıslanırdın
Anısına yalvardım, çağladıkça gül oldun
Ateşe dönüşürdü, güneşinde hep soldun
Hasretin unutulmaz, yüreğimde son yoldun
Isıtırdın içimi, göğsüme yaslanırdın
Huzuru bulacağın, kıyılarım yar senin
Umutlarım solarsa, su bulamaz bedenin
Beraber sulasan da, gözyaşları küsenin
Isıtırdın içimi, göğsüme yaslanırdın
Aydınlığı içinde, taşıyana iyi bak
Karanlıkta yolunu, yar aşkıyla iyi yak
Bula bilirsin işte, o yüreğe çivi çak
Isıtırdın içimi, göğsüme yaslanırdın
Bahattin Tonbul
25.6.2016
Kayıt Tarihi : 13.7.2016 11:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ısıtırdın yar içimi ateş gibi...........7+7
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!