Isırılmış Bir Öpücük Elmasısın

beyaz bulutun gözlerinden bakıyorum damlalarına
gökkuşağının asma köprülerinde ıslanıyorum sana
dokunuşunlar yeniden doğuruyor aşkı bana
bir ben ıslanıyor, bin sen için kuruyor
uslanmış iklimlerin aşk dili olarak öğretiliyorsun aklanmaya
bırakılmışlığın bıkkın çölünde kuruyor kaktüslerin
bir sen yeşeriyor, bin ben için

rüzgâr gibi sözlerin esiyor içimindeki kitaba
hissediyor içimdeki çocuk
okunuyor tutkuların benliğimde
Bir öpücük kadar sıcak kalıyor içsel sızıların
bir ömrün bolluğunda aşk kalıyor içsel mazilerin
sırrını saklayan güzelliklerin özüne siniyor sinen

asaletinin tinlerinde yüceliyor sevilerim
dokunuyorsun ruhumun iklimine
nakışlı çiçekler açılıyor bağrımda
tarifsiz hislerin meyvesi oluyor tadında kalanlar
güllerin en güleç yerinde kokuna teslim ediliyor vebalim
bir vicdan atlasında meftunluğuna renkleniyor dünyam
gözlerinde kaldım, sözlerin sol yanımda yazılırken
gidişinde aklandım, aşkın ney gibi içimde çalınırken
varışında kaldım, varamadığımız ummanlar kururken