İşin püf noktasıydın Şiiri - İlyas Kaplan

sıcacık demli bir çaydın
lokmalar kopardığım simidimdin
gün doğumuydun
güneşin ilk ışıklarıyla indiği yerde
öylesine bir keyiftin
endamını öylece seyrettiğim
derin derin nefes alıp verdiğimdin

buharı tüten acı bir kahveydin
göğsümü kuşatan tatlı bir ısıydın
solmayan mor çiçekti
eflatun beyaz leylaklardı
içime sığmayan

masmavi denizdin
hafiften esmeye başlayan sabah yeliydin
deniz dalgalarının alıp getirdiği
tarifsiz melodiydin
uçsuz bucaksız ufkun kıyısında
uzun uzun seyrettiğim kızıl bir çizgiydin
şehrin üstüne usulca düşen
güneştin

sonbahar dolunayında en büyük hayalimdi
hiç yorulmadan koşan
ruhumu alazlayan sıcak özlemindi
içten içe tutuşan
gece feneri hareli yeşil gözlerindi
bambaşka bir alevdi
göğümün yegane mutluluk yıldızıydı
sensizlikti üzerime çöken

sinemde kök salan hasretindi
şiddetli bir rüzgardı vuslatın
duman kümeleriydi ciğerimi sarıp sarmalayan
bir ihtiyaçtın kalp atışımın
hoş bir vesileydin nefesime
cefa ve fedakarlıklarla dolu
işin püf noktasıydın

ayaklarımın altına serilmiş
mavi ışıklı bir sis denizdin
gece rüyasıydın karanlıkları ay gibi aydınlatan
tuttuğum eldin
öptüğüm alındın
gözlerinden yayılan parıltı mutluluktu
yaralı gönlüme damga gibi vurulan

anlamlı bir bakıştı
derinden keşfetmeye çıkılan bir yolculuktu
sırlı camdı seni bana gösteren
bütün ışığı kendine çekendin
bir ilhamdı aynada ki renkler
yansımaydı sır perdesiydi
iki çift gözün karşılaştığı yerde
sendin milyonlarca ihtimal arasında tek mümkün

yayık ayranımdın kanmak bilmediğim
bağrı yanığımdın puslu çam kokulu
gizemli hislerden dökülen şiirlerimdin
güftelerin kaynağı hatıramdın
çeyiz sandıklarında yıllarca saklanan
göz emeği oyalarda gülibrişim desenlerdi
daha da yanık söylenen türkü nağmeleriydi

doya doya dolaştığım sokaklardın
gerçeğim düşüm toprağım taşımdın
aşkla sevdayla bestelenmiş
mahur bir şarkıydın
bir şölendi
adeta bir cennetti
yaşattığın

redfer