İsimsiz yalnızlık Şiiri - Orhan Hatıl

dalgınsın çabuk kırılırsın
bu rüyalar, bu son yamurlu nisan

az kalsın ölecektim köşeyi dönmeden
bir an deniz çekti ruhumu
tuzlarıyla havalandım rüzgarda
bu isimsiz yalnızlık

şu seher zamanları
köpeklerin mahzun hali sokaklarda
durmuş bir zaman
kaldırılamayan bir duman

geçer arabalar ,arabaların içinde ben
zaman zaman akdeniz
hayat bu
baltalar yorgun toprağı öpüyor yorgunluk