Gün usulca batarken penceremden
Yine hüzünlerde yüreğim
Bakma sen bana
Sadece sen zannediyorum ışığı,
Bu yüzden, lambayı kapatmadan uyurum ben.
Bomboş caddeleri geziyorum şimdi
Yine sırlarla doluyum içimde
Yine seninle doluyum karanlık kaldırımlarda.
Sanki karşıma çıkıverecekmişsin gibi
Sanki şimdi sırtımda hissedeceğim gölgeni..
Ayak seslerini duyar gibi oluyorum bir an
Gittikce yaklaşan.
Usulca yağan yağmur
Islatırken sokakları
Peşine düşüyorum yalnızlığımın
Lambalar adını haykırıyor sokaklara
Bir gün karşılaşıversek
Dünyanın bir yerinde
Avuçlarini kalbime değdirsem
Sonra,
Usulca bıraksam
O sırrımı eline.
Çeker gider miydin
Yoksa benimle gelir miydin
Rûyalar alemine?
Tekrar çocuk olmak isterdim seninle
Tekrar emeklemek
Koşup terlemek
Delice şarkılar söylemek elele
Seninle büyümek
Dostluğu seninle öğrenmek isterdim
Ama sen
Çocukluğumdan daha uzaksın! ..
(08-11-2000 Isparta)
Ahmet VolkanKayıt Tarihi : 4.1.2005 23:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Volkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/01/04/isimsiz-siirlerim-no-2.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)