Üç-beş süslü kelam etim diye,
Şairim sanma.
Ben kim,şairlik kim?
Gül geç,inanma.
Mızrap vurulduğundandır gönlümün teline,
Arada kalem tutuşum.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
