Hayatı yapayalnız yaşadım ben
Tozlu ve isimsiz kaldırımların
Genzimi yakan dumanında boğuldum ben
Geleceğin ümidiyle çok sabahlayıp,
Her seferinde eve hep yorgun döndüm ben.
Her giden bıraktığını fazlasıyla aldı benden.
Kimi neşemi, kimi çocukluğumu
Mutluluk için kurduğum hayallerimi
İsimsiz kaldırımların çıkmaz sokağında kaybettim ben.
Kayıt Tarihi : 23.11.2012 14:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!