İsimsiz Hisler Şiiri - Ahmed Ömer Halat

Sevgini boğulurcasına haykırmaktır
Nefesinin son ferine kadar
Hiçbir şeyi düşünmeden koşmaktır sevdiğine.
Önünde diz çöküp ağlarken
Gözyaşlarınla yağmura meydan okumaktır.
Yüreğinde yanan ateşle cehenneme kafa tutmak,
Sevginle bir anaya taş çıkartmaktır.
Gözlerin buluştuğunda bir an olsun kırpmamaktır,
Dağlasalar da en kızgın millerle...
Aşk budur! ! !
Peki nedir, sevgini söylememek adına
Dudaklarını birbirine dikmek
Hiçbir şeyi göz ardı etmeden herşeyi düşünmek
Dizlerinin bağı çözülmemesi için önünden bile geçmemek
Ve düşürmemek için bir damla yaşını
Gökyüzünü seyretmek.
Yüreğinin ateşini en derin okyanuslara gömmeyi istemek
Ve kendi sevginden bir ceylan gibi ürkmek.
Gözlerinde gözlerini gördüğünde
Araya göz kapaklarını çekmek.
Adını söylemek bir yana, yazmaktan bile çekinmek...