İSİMSİZ ÇOCUK
Koydular önüne, karanlık bir gelecek,
Söndürdüler güneşi caddelerde
Mahkum ettiler sokaklara,
Geleceğe dair hayallerine,
Kelepçelediler umutlarını,
Ve adını koydular Kağıt Toplayan İsimsiz Çocuk
Çok gördüler çöp yığınlarında ki sevincini,
Hazmedemediler, israftan arda kalan umutlarını,
Anne ağıtından yoksun bıraktılar bedenini,
Adın yazılmadı kütüklere, mezar taşına,
Ve adını koydular Kağıt Toplayan İsimsiz Çocuk
Ah! Ellerimi uzatabilseydim nasırlı ellerine,
Dokunabilseydim dağınık saçlarına,
Görebilseydim tebessümü yanaklarında,
Silebilseydim yüzündeki iz bırakan gözyaşlarını,
Bir damla su olabilseydim, morarmış dudaklarına,
Geleceğine köprü olabilseydim insanlık adına,
Helallik alsaydım musalla başında,
Utanmasaydim kefensiz naaşından,
Ve adını yazdım ıslak yüreğime;
Karanlık Sokakların İsimsiz Kahramanı.
15.01.2018
İbrahim ŞAHİN
Halil İbrahim Şahin
Kayıt Tarihi : 12.9.2018 14:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Televizyonda haberleri izlerken gece sokakta kağıt toplayan bir çocuğa araba çarpması sonucunda öldüğünü ancak üzerinde herhangi bir kimlik çıkmadığı ve çevrede tanıyan kimsenin olmadığı bu nedenle "isimsiz çocuk" diye defin edildiğini duyunca çok etkilendim. O çocuğun kimsesiz olmadığı, yüreğimden gelen duygularla bu şiiri onun anısına kaleme aldım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!